27 juni 2021: Vandaag een rit gepland van 77,3 km. Uiteindelijk heb ik er 73,1 afgelegd na enkele routeaanpassingen waarbij ik zoals ook bij enige vorige routes, de klassieke Caminoroute volg ipv van de route van Sweerman.
Wonder bij wonder zijn mijn tedere wonden zo goed als geheeld en kan ik met waakzaam vertrouwen de rit aanvatten.
We zetten onze tocht, door de hoogvlakte Tierra de Campos, verder. Een eindeloos landschap met glooiende graanvelden. Nietige fietsers en stappers in deze enorme golvende vlakten. Een frisse westenwind fluit een deuntje in mijn oren. Stille dorpjes met weinig voorzieningen testen onze paraatheid.
Ik volg voornamelijk de Caminoroute en doorkruist Tardajos, Rabé de las Calzadas, Hornillos del Camino, Hontanas, Castrojeriz, Itero de la Vega, Boadilla del Camino. Het is niet steeds comfortabel fietsen over de hobbelige gravelwegen, maar tussendoor wat dichter bij de stappers zijn motiveert me. Ben anders erg alleen onderweg en zo voel ik toch verbondenheid. Al is het maar een simpele groet “Buenos Camino”.
We doorkruisen enkele rustige dorpjes die elk met hun mogelijkheden de aandacht opzoeken van de pelgrim. Een primitieve bar op onverwachte plaatsen, een lokkende albergue die met alle Caminoattributen passanten hoopt te verleiden
“Hornillos del Camino, de stad waar pelgrims van over de hele wereld buren worden”. Dit lees ik wanneer ik op zoek ga naar achtergrondinformatie. Een Ier, een Senegalees en een Koreaan leggen uit hoe zij tijdens de Camino de Santiago deze stad in Burgos ontdekte en waarom ze besloten hebben hun toekomst te koppelen aan dit kleine stadje waar de Jacobijnse Route 10 bedrijven heeft. Het is na vertrek uit Burgos voor de meeste stappers immers een eerste stopplaats.
Kruisbeelden bovenop bergen van losse stenen, weinig indrukwekkende monumenten, maar wel monumentale getuigen van verzuchting tot verbondenheid.
Onderweg komen we langs de ruïnes van de abdij San Anton (12-14 de eeuw). Hier konden pelgrims vroeger terecht voor spijs en drank.
Castrojeriz een historisch stadje. In de omringende vlakten werden vele veldslagen gevoerd tegen de Moren. Ook door de eeuwen heen een belangrijke etappeplaats voor pelgrims. Getuigen hiervan de Abdijkerk Santa Maria en andere kerken en kapellen. Je voelt ook dat de stad met haar vele albergues geborgenheid geeft aan de pelgrims na hun tocht door de Tierra de Campos.
Na Castrojeriz rijden we weer door wijdse landschappen waarin pittige heuvelruggen na elke top weer een verrassing toveren. Zo dalen we af naar de Rio Pisuerga en de middeleeuwse brug met 12 bogen. Houd hier even halte om in de groene schaduw even te genieten van intimiteit en stilte. Even geen wind die in mijn oren alle toonaarden fluit. Wel moeilijk om vanaf de route een goede overzichtsfoto te nemen, dan maar een zijaanzicht.
Net voor Fromista kruisen we een indrukwekkende constructie gebouwd in de 18de eeuw, een onderdeel van het sluizencomplex van het Canal de Castilla nodig voor de irrigatie.
Na een lange tocht door de Tierra komen we aan in Fromista, duidelijk een centrum met vele albergues en voorzieningen en kleurrijke pelgrims. Mijn albergue wordt uitgebaat door een Nederlands gezin. Even fijn in eigen taal ontvangen te worden. Ik zoek mijn plekje, groet de andere pelgrims en maak me klaar om nog even het stadje te verkennen, voornamelijk om de inwendige mens te versterken.
Onderweg naar Compostella 2021 