1 juni 2021 Eerste dag is steeds een beetje stressen. En ja het is een langere rit en ja de thermometer laat zich gelden met hogere temperaturen.

Maar wat een start. Meer verassend kon T Veldzicht niet uit de hoek komen.

Bedankt lieve mensen. Heb het en de hoop dat we jullie droompje kunnen realiseren. “We” is niet “ik” maar wel “jullie”daar ergens overal. Goede zielen die de bewoners van ‘T Veldzicht dit zeer graag gunnen.

De route die ikzelf vastlegde, bracht me eerst langs eerder drukke wegen tot Pittem, nadien door de landelijke stukjes Zuid West Vlaanderen.

Was verrast door de toch soms wel pittige kuitenbijters omgeving Zwevegem en Spiere.

Na Spiere gekozen voor de route langs de Leie tot in Doornik. Mooi landschap al blijken de jaagpaden wel iets hobbeliger wat een uitdaging is voor zowel enkele technische als menselijke onderdelen.

Uiteindelijk zonder problemen op bestemming gekomen en direct gestart met routine met oa wassen kledij…heb niks teveel bij….gelukkig kan het allemaal snel drogen , hoop ik maar😉

En ja onderweg waren er ook enkele fijne ontmoetingen….verwacht en onverwacht. Thanks Koen, Helena en Luc👍😉. Dries ook nog thanks voor de foto en filmpjes van o.a. het *uitrijden”.

En zij die me steentjes meegaven om te leggen aan het “ijzeren kruis” ik zal er goed zorg voor dragen. Prachtige gekleurde steentjes van ‘T Veldzicht 👍

Doornik is één van de oudste steden van België. De historische wortels van deze tweeduizend jaar oude stad reiken terug tot de Romeinse Oudheid. Van dit verre verleden heeft de stad veel, zelfs prestigieuze getuigen bewaard die ze met alle aandacht die ze verdienen, restaureert. Het pittoreske stadje is trots op haar twee monumenten die erkend zijn als UNESCO werelderfgoed: de kathedraal met de vijf klokkentorens en het Belfort..

Deze middeleeuwse stad heeft altijd duizenden pelgrims uit Vlaanderen en Noord-Europa ontvangen met bestemming: Santiago de Compostela

Het verblijf was in een gîte dicht bij de Grote Markt. Lange dag. Tomorrow another day👍😉

https://m.facebook.com/316139873331/posts/6008192489266610/?sfnsn=mo

De volgende weken korte videos die de tocht in beeld brengen, te starten met het einde…. Santiago. Voor alle details lees de vorige verslagen. Veel kijkgenot.

6 tot 8 juli 2021: Enkele dagen van rust, observeren, terugblikken, stil genieten en klaar maken voor de terugreis.

De eerste dag heb ik vooral alles geregeld wat nodig was voor de terugkeer. Daarbij horen natuurlijk ook enkele souvenirs. De rest van de dag laat ik me wat drijven op het ritme van de stad. Waar de stroom vloeit daar volg ik. Tussendoor zet ik me aan de oever en geniet ik van een koffietje op een rustig terrasje. Na al die dagen van grenzen verleggen, is er nu rust zowel lichamelijk als van het gemoed. En eigenlijk is deze laatste het grootst. We hebben de eindmeet gehaald en die voldoening vult heel veel fysieke leegtes.

Bezoek deze dagen geregeld de Kathedraal. Gewoon een pelgrimsmis volgen en de mensen observeren is rustgevend. Ben zelf geen geregelde kerkganger, maar zoals velen van mijn generatie zijn we cristelijk opgevoed. Tijdens onze drukke carriere heeft geloof geen plaats, behalve bij rituele momenten. Maar nu de levensstroom bijna de zee bereikt, brengen deze reflectiemomenten je koestering.

Plan twee dagen in Santiago en terugkeer 8 juli met een rechtstreekse vlucht naar Brussel met de vliegmaatschappij Vueling. Mijn bagage en fiets zet ik af in bewaring in de hostel La Salle. De nederlandse firma Camino Fietstransport zal alles binnen de 14 dagen aan het thuisadres afleveren.

De stad heeft een bijzondere charme. Enerzijds is er de patriachale uitstraling. Dominatie vanuit de architecturale overdondering. Anderzijds zijn er de jeugdige, speelse pelgrims die met hun enthousiasme de hemel kleuren en de wat oudere Caminogangers stil laten genieten.

Tijdens deze laatste dagen kom ik wel tot mijn voornaamste impressies van de Camino. Het is duidelijk dat we meer zorg moeten dragen voor de prachtige natuur en elkaar. Gedurende de tocht ervaar je de krachtige schoonheid van de bijzondere wereld waarin we leven. Maar daarnaast heb ik ook genoten van de sympathie van zoveel mensen onderweg. Er is zeer veel goedheid die dikwijls verscholen zit in kleine dingen. Wanneer je zonder drank zit en je belt aan het eerste beste huis, altijd vriendelijk geholpen worden. Is me zeker een vijftal keren gebeurd. Gratis je ontbijt aangeboden krijgen of gewoon bij het gastgezin aanschuiven voor de avonddis met de rest van de familie. Het spontaan meekrijgen van een lunchpakket voor onderweg. Of de tientallen vragen of men iets voor je kan doen en de sympatieke begroetingen. Heb nooit negativiteit ervaren. Naast de mens voel je ook dat de natuur om aandacht schreeuwt. De tijd van uitstel is voorbij er moet nu actie komen, willen we onze kleinkinderen nog in de ogen willen kijken. “Green Pelgrimage” een nieuw europees project, hopelijk wordt het ook met deze waarden ingevuld.

Het is ook duidelijk, de huidige pelgrims overstijgen meer en meer de oorspronkelijke religieuse objectieven. De Weg verbindt iedereen van goede wil, zonder onderscheid van ras of geloof. Wel is er respect voor de historische fundamenten van dit Europees Erfgoed. De Weg heeft een fantastische toekomst niet alleen de Camino naar Santiago maar ook alle andere pelgrimsroutes en bijzondere tochten die natuur en mens verbinden en respecteren. Buen Camino, het gaat jullie goed tot ergens Onderweg.

PS Hierbij de link naar een nieuwe facebookgroep die ik oprichte met oa ook voorgaande objectieven.

Camino Santiago de Compostela, Rome, Jerusalem.

https://www.facebook.com/groups/1261490984313693/?ref=share

5 juli 2021: Vandaag de finale rit richting Santiago. Gepland 64.5 km, uiteindelijk 59,5 km afgelegd.

Het is vreemd tijdens de voorbije nacht soms wakker geworden, met de gedachte….heb ik nu geen hond buiten gehoord….die huilt. Denk dat het eerder mijn geweten is dat wat onrustig is.

Voor vertrek nog even mijn fiets grondig gepoetst, dat heeft hij zeker verdiend. Tot heden me nooit in de steek gelaten. Zeker niet evident met deze last van man en bagage, met de soms slecht berijdbare gravelwegen.

Neem de tijd om in een lokale gelegenheid te genieten van een flink ontbijt. Sommigen proberen me nu al de regionale lekkernij…inktvis…aan te prijzen.

De route van vandaag heeft alle Galicia- ingrediënten, nooit vlak veel groen, een natuur die allom tegenwoordig is.

Deze laatste rit worden alle registers opengetrokken om de fietser uit te dagen. Meer dan 10 pct klimpartijen en geregeld geselende regenbuien. Het moet duidelijk zijn, de Camino is voor mij geen heroïsch verhaal. Het is nagenoeg dagelijks geconfronteerd worden met fysieke pijn. Maar deze confrontatie met eigen beperkingen versterkt de wil om te lukken. De gloed van de verwachte voldoening is zo sterk dat het me als een bij naar de honing lokt. De geest stuurt het lichaam, het lichaam volgt de weg. De weg naar mijn tijdelijk rustpunt Santiago.

Na Melide duiken we dus in een erg afwisselend landschap, bossen met geurige eucalyptusbomen enerzijds en dan weer prachtige groene heuvels met kabelende riviertjes. Eucalyptusbomen die er wel griezelig uitzien met hun stammen die vervellen en zeer droog en brandbaar zijn.

We trekken finaal door Arzúa, Touro, Arons en Rio Sar.

Heb er vandaag voor gekozen om de moeilijkere maar wel groene route naar Santiago te volgen. Wil absoluut een eerste beklijvende indruk van de stad. Een blik op Santiago vanop de heuveltop van de Monte de Arins.

Lees teveel verhalen van stappers die Santiago binnen komen via een industriegebied. Hoe meer ik nader hoe meer ik hoop op de volgende top de stad te zien sluimeren onder een vaal deken van mist gekleurd met zonnestralen.

Uiteindelijk, eerder onverwacht, zie ik in de verte in de vallei de stad onder haar knuffeldeken. Een gevoel van blijheid overheerst, de verwachting is geboren en nu realiteit geworden. Geen verpletterende emoties wel een kinderlijke voldoening. Bedankt dat ik dit nog kan ervaren.

De afdaling naar de stad wordt in deze streek onmiddellijk gecompenseerd door een extreem steile klim via de Ria do Pexigo naar het centrum. Soms krijg ik mijn fiets met moeite omhoog geduwd.

Beslis om eerst naar het plein te gaan voor de Kathedraal, ook al smeekt mijn fiets om verlossing van al die bagage.

Aangekomen op het historische plein voel ik een rust en grote voldoening. Het is voornamelijk genieten van het observeren van de andere pelgrims. Meestal jongeren, veelal uitgelaten, anderen die in een hoekje zitten, stil verzonken in gedachten. Een stroom van emoties voel je hier door het plein vloeien. Fijn dat de Kathedraal hier sinds dit jaar weer staat in volle glorie, een beetje pronkend met zijn verfrist uiterlijk.

De volgende ochtend ga ik eerst aanschuiven voor mijn Compostela. Je Latijnse naam lezen steelt wel een glimlachje. Ik ga de volgende dagen eerst alles regelen voor de terugreis. Nadien de stad in me opnemen. Santiago mag gerust onder mijn huid kruipen. Bueno Camino.

In mijn volgende verslag van deze tocht impressies van Santiago, een bijzondere plek voor altijd geborgen in mijn hart en ziel.